سیاه پوش: 1385

Monday, March 20, 2006

1385

در اين سالي كه در پيش است
نمي دانم چه تقديري مرا فرموده اي، ليكن
در آغاز طلوع روشن سالي كه مي آيد
كمك كن تا رها سازم ز خود
من كوله بار يك هزار و سيصد و افسوس
هزار و سيصد و اندوه
خدايا مهربانم كن
تو چشمان مرا با نور خود بگشا
تو لبخند رضايت را عطايم كن
بفهمان زندگي زيباست
خداوندا، تو راه سبز ايمان را نشانم ده
رفيقا! مهربانا! عاشقم فرما
تو پاكم كن، قرارم ده
كريما، دستهاي گرم و لبخندي، عطايم كن
تو اي نزديك تر از من به من
اينك مرا درياب، پناهم ده
خداوندا
نمي دانم چه تقديري مرا فرموده اي اما
براي مردمان خوب اين وادي
عطا فرماهزار اميد
هزار و سيصد آگاهي
هزار و سيصد و هشتاد بهروزي
هزار و سيصد و هشتاد و پنج لبخند زيبا را
..............

1 Comments:

Anonymous Anonymous said...

دلتنگیهای آدمی را باد ترانه ای می خواند ...

10:00 PM  

Post a Comment

<< Home


NaeF  NaeF  NaeF